Ontgoocheling

Ontgoocheling Ze hadden kunnen zeggen: "Alles is nog verder gekrompen, goed nieuws!". Ze hadden ook kunnen zeggen: "We zien opnieuw een toename, en nu weten we eigenlijk niet meer wat te doen, we hebben niets meer...". Het werd geen één van de twee... 2 weken voordat ik het resultaat te horen kreeg, was de pijn ineens nihil. Bijna verdwenen. Om niet te zeggen 'helemaal verdwenen'. Ik hoefde zelfs geen pijnstillers meer te nemen, want dat was niet nodig. Daardoor had ik de hoop dat ze zouden zeggen dat alles opnieuw was afgenomen sinds eind augustus. En de hoop dat ze me iets nieuws zouden voorstellen qua behandeling (een onderhoudsbehandeling?). Ik walste door de 2 weken, deed veel toffe dingen met vrienden en familie, en slaagde erin de dag van het verdict naar de achtergrond te verdringen, en te genieten van de mooie dingen in het leven. Maar natuurlijk, vlak voordat ik het verdict zou krijgen, begon de twijfel toe te slaan en vreesde ik wel harde woorde...