Vrolijk intermezzo

 Vrolijk intermezzo

Tussen eind mei en 9 juli zit wel een hele tijd. Een lange tijd. Een tijd om veel te piekeren. Maar ook een tijd om vele fijne dingen te doen.

We hebben in die lange tijd de dag toch wel 'geplukt', en mooie momenten beleefd:

Eind mei was er de familiebijeenkomst van de Vanbecelaeres. Het was een mooie zonnige dag, en iedereen was er! Mijn vader, met zijn nieuwe vriendin (jawel, mijn vader heeft een nieuwe vriendin, en we zijn er erg blij mee: mijn vader is gelukkig; zijn kinderen zien een gelukkige vader, dus die zijn ook gelukkig; en de kinderen staan ook volledige achter zijn keuze, want zijn vriendin is een echte lieve, en kan heel goed om met de kleinzonen!), mijn broer, met vrouw en de 3 zonen (de jongste is net geen 2 maanden oud), mijn zus, met partner en de 2 zonen, en wij, met onze zoon. Het is een topdag!

Begin juni gaan wij met ons gezin een weekendje naar Molenheide. Het is een zalig weekend, ondanks het slechte nieuws dat er iets op de schildklier te zien is, waar de dokter zich geen zorgen om maakt, maar waar ik niet gerust in ben: ik voel dat er iets niet klopt. Maar Molenheide: er is rust, ontspanning (zwemmen, minigolf, bowlen, en voor Eppo eindeloze uurtjes in de speeltuin), en zalige momenten met mijn gezin!

Brecht gaat een weekendje met vrienden op weekend, en ik bezoek ondertussen mijn vader in Diksmuide, dat voelt altijd als een beetje thuiskomen.

Ik ga af en toe tennissen, ik ga shoppen met de zus en met een vriendin, ik ga wandelen/eten/drinken/ontspannen met vrienden en vriendinnen, Brecht en ik gaan wandelen, fietsen, lunchen, terrasjes doen, enz.. En als gezin doen we ook nog fijne dingen: wandelen, spelen, kermis, enz...

Een collega van mij, die ook fotograaf is in bijberoep, zet in allerijl een fotoshoot op poten in het park. Dit levert heel mooie plaatjes op, al zeg ik het zelf. Dankjewel lieve collega!

Brecht en ik besluiten om net voor het verdict, ons uitgesteld huwelijksverjaardagsweekendje te houden (uitgesteld omwille van, juist ja, corona). We gaan een nachtje op hotel, lunchen in een één sterrestaurant, doen een zwemmeke in het zwembadhotel, spelen een partijtje snooker (waarbij ik uiteraard grandioos verlies ;-)), maken mooie lange wandelingen in het bos en door het water, genieten van de rust, het mooie weer, het lekkere eten, en vooral van elkaar. Helaas, mooie liedjes duren niet lang, dus keren we weer huiswaarts, waar we vooral heel blij zijn om Eppo weer terug te zien. 

Nog één nachtje slapen en dan is het zover: het verdict...