Geen radioactieve behandeling

Geen radioactieve behandeling


Zoals de titel zegt: er is geen radioactieve behandeling nodig van mijn schildklier (die er niet meer is).

Op vrijdag 24 december ging ik alleen (!) naar het UZ Leuven voor de bespreking van het resultaat van de analyse van de schildklier.

Alleen ja. Brecht kreeg op donderdag zijn boostervaccin, en was op vrijdag zo ziek als een hond (zoiets met misselijkheid en flauwvallen en zo 🙄). Dus hij kon niet mee naar Leuven. En ging ik alleen...

Gelukkig was er eens 'goed' nieuws. Na analyse hebben ze niets van kanker in de schildklier gevonden. Ze hebben een gewone analyse gedaan en een DNA-analyse en hebben niets gevonden... Dus ook geen radioactieve behandeling nodig.

Maar huh, hoe kan dat nu? De pet-scan en punctie wezen toch op een kanker, waardoor mijn schildklier eruit moest? Mja, blijkbaar zijn die analyses niet 100% accuraat en zit daar een redelijke foutenmarge op... Alleen als de schildklier eruit is en ze die kunnen onderzoeken, kunnen ze 100% zeker zijn van het resultaat...

Maar wat was het dan wel? Volgens de dokter een voorstadium van kanker.

Maar dan komen er toch wat vragen naar boven: Moest die schildklier er dan wel uit? En had ik dan toch niet kunnen instappen in die klinische studie? Allemaal vragen die nu door mijn hoofd spoken.

Maar alé. Door het nieuws heb ik toch kunnen genieten van een iets zorgelozere kerstavond (Brecht was tegen de avond beter) en kerstdag. En zal ik morgen het oude jaar op een fijne manier kunnen afsluiten en het nieuwe jaar vol nieuwe moed kunnen aanvatten. 

Dan gaan we nog een paar dagen naar zee, vooraleer ik start met de nabehandeling van die andere kanker, op 10 januari. En dan nog een kleine maand aansterken om dan op 1 februari terug te beginnen werken. Dat is het plan... En ik hoop in 2022 iets meer van de wereld te zien dan in 2021...!

Aan iedereen een gelukkig en gezond 2022 gewenst!




Reacties

  1. Unknown3 januari 2022 om 13:56

    Katrien, ik lees eindelijk wat goed nieuws en ben blij voor jou. Denken 'wat als' heeft geen zin, probeer het niet te veel te doen en het positieve te blijven zoeken. Stap voor stap, en hopelijk inderdaad weer iets meer ruimte volgend jaar om wat van de wereld te zien en met je gezin te genieten. We gaan snel een koffietje drinken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Katrien4 januari 2022 om 01:20

      Hey, ja, 'wat als' heeft idd niet veel zin. Kunnen enkel vooruit kijken. Dat koffietje is geregeld. En ik zou zo graag de draad weer oppikken bij de tennis, maar dat is niet voor direct... Maar in de zomer wil ik er weer staan!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Slecht nieuws (update)

Afbeelding
Slecht nieuws (update) Update: 18 keer chemo... Scan na de 9e keer... En daarna? Geen idee of ze dan nog iets voor mij in petto hebben...  Afgelopen donderdag kregen we het slechtste nieuws dat we konden krijgen. Alé, het op 1 na slechtste nieuws. De immuuntherapie slaat niet aan, er zijn nieuwe letstels gevonden, deze keer in de lever. Er is geen studie meer voor mij, ze kunnen enkel een traditionele therapie voorstellen, eentje die ik al gehad heb. Chemo, taxol en carboplatinum, zelfde combinatie als ik 7 jaar geleden heb gehad. Ik ben gebroken, Brecht is verdrietig maar houdt zich sterk, Eppo weet niet helemaal wat er gebeurt... Ik zie het niet zitten, opnieuw die chemo. Opnieuw een kap om mijn haar iet of wat te behouden. Opnieuw ijswanten en ijsschoenen om tegen te gaan dat de kleine zenuwen aan mijn vingers / tenen niet afsterven. Me opnieuw slecht voelen. Ik word al misselijk als ik er aan denk. Start 10 juni, wekelijks. En ja, de geplande vakantie zullen we kunnen doen. Ze gaan
Meer lezen

Nieuwe behandeling (update)

Afbeelding
  Nieuwe behandeling (update) Kleine update voor diegene die de post al had gelezen: tumormarkers staan al ruim boven de 70, dus de therapie zal snel starten 😔 We hadden het ergste gevreesd, het is niet het allerergste geworden, maar toch niet goed: de tumoren zijn, weeral, aan het groeien, en er moet een nieuwe behandeling worden gestart... De periode tussen de laatste chemo en de bespreking van het resultaat van de scan, was een echte rollercoaster. Hoewel het karretje voornamelijk naar beneden ging, bleef die soms steken op een platform. De week voor de bespreking echter, ging die in een heel diep dal... We hebben geprobeerd onze gedachten te verzetten. Ik voelde wel dat ik vooral nood had aan contact met mijn gezin en mijn dichtste vriendinnen (en dat zijn er nog steeds wel veel hoor 😊) en familie. Ik voelde precies dat de tijd (en vooral mijn tijd) zo beperkt is, dat ik niet altijd zin had om dingen te doen waar ik vooral energie moet insteken en zelf niet zoveel uithaal... En i
Meer lezen

Pijnmedicatie

Afbeelding
  Pijnmedicatie 'Je ziet er goed uit.' Een zin die ik de afgelopen tijd meermaals te horen kreeg. Het flatteert, ben blij dat de mensen dit zeggen, en ik wil het ook echt geloven dat dit zo is. Een paar kilootjes minder dan in het najaar en mijn haar dat weer de normale 'dikte' heeft. Dat doet wat met een mens 😊 Mijn antwoord daarop is tegenwoordig: 'dankjewel' (want ik ben echt dankbaar dat mensen dit zeggen), maar ook 'ik zie er beter uit dan ik me voel'. Of laten we het anders zeggen. Ik voel me eigenlijk redelijk goed, ik kan nog steeds doen wat ik wil (eten, sporten, sociale bezigheden). Maar ik heb wel pijn. En de pijn is dé bepalende factor voor hoe ik me mentaal voel. Heb ik pijn, gaat het mentale zijn achteruit; heb ik geen pijn, ben ik mentaal ook wat sterker. En daar zit nu het probleem. Zoals ik in de eerdere post schreef, neem ik nu pijnmedicatie. Een traagwerkende (een pilletje 's morgens en eentje 's avonds). Eerst waren het table
Meer lezen