Sinterklaascadeautje

Sinterklaascadeautje

De operatie zit erop. Op de dag waarop de grote kindervriend langskwam, werd mijn schildklier dus verwijderd.

En de operatie is gelukkig goed gegaan, volgens de dokter. Ze hebben mijn schildklier volledig verwijderd, en ook de klieren aan de linkerkant, omdat de tumor aan de linkerkant zat. Deze klieren zouden ze tijdens de operatie onderzoeken: zaten daar ook kwaadaardige cellen in, moesten mijn rechterklieren ook verwijderd worden. Gelukkig was dat niet het geval! Een klein lichtpuntje in heel deze operatie! Nu is het afwachten of ik radioactieve therapie nodig zal hebben (op basis van onderzoek naar kwaadaardige cellen in de schildklier). Op 24 december in de namiddag krijg ik dat verdict - kerstcadeautje. Ze weten hun dagen hier goed te kiezen 😏

Ik was ook bang dat ik hees zou zijn na de operatie. Bij 10 op 100 patiënten treedt er heesheid op, bij 1 à 2 op 100 is die blijvend. Ik zag alweer doemscenario's voor me: stel je voor dat ik geen stem meer zou hebben, hoe moet ik dan verhaaltjes voorlezen aan Eppo? (Want ja, mama, jij moet verhaaltjes voorlezen want jij doet dat met 'stemmetjes', papa doet dat niet 😉). Gelukkig! Mijn stem is er nog, niks heesheid 🙂

Nu: nog wat pijn in mijn hals / aan mijn keel, maar dat zal stap voor stap wel beteren. En de dokter liet me weten dat ik waarschijnlijk morgen al naar huis mag! Duimen maar! 

Naar aanloop van de operatie enorm voorzichtig geweest ivm corona. Maar toch nog fijne dingen gedaan om de gedachten wat te verzetten.

Maandag nog afgesproken met een vriendin, we hadden beiden een coronatest gedaan, allebei negatief. Dus afspreken kon! Het was ook mooi weer! Dus een wandelingetje, een glaasje cava als verrassing (om de afloop van de chemo te 'vieren', ondanks het voor mij teleurstellende resultaat), en een etentje in een brasserie (ver van iedereen dus corona proof). Dankjewel voor de fijne dag!

Vrijdag op de koffie bij een andere vriendin - ook coronaproof! Zij had taartjes voorzien, veel te veel 🙂. Maar lekker! Dankjewel voor de fijne namiddag!

Zaterdag voor het eerst dit seizoen toch eens naar Eppo gaan kijken tijdens zijn tennisles (ach ja, de regels zijn wel verstrengd, maar in die zaal is er ongelofelijk veel ruimte en zijn er heel weinig mensen, ik was ook de enige mama). En ik zag dat het goed was: hij amuseert zich duidelijk en heeft ook al wat vooruitgang geboekt ten opzichte van einde vorig seizoen (toegegeven, een talent is het niet, maar als hij zich maar amuseert, dat is het belangrijkste. En als hij op een dag eens tegen zijn mama kan spelen - matchke - en hij zou winnen, dat zou een groot geschenk zijn - maar nog even geduld 😉).

Woensdag met Eppo (en Brecht) naar Sintstad geweest in Mechelen. Ongelofelijk dat hij dat nog allemaal gelooft 😉... Ook zondag, toen de Sint thuis gekomen was, was hij dolenthousiast. Fijn toch, die kinderlijke goedgelovigheid, daar geniet ik nog volop van - zal wellicht niet lang meer duren.

Alé, nu wat recupereren, vrijdag 24 december een nieuw 'verdict' en vanaf 10 januari driewekelijks naar Leuven voor de onderhoudsbehandeling van de 'belangrijkste' kanker... Klinkt als een laat 'nieuwjaarscadeautje' 😏