Mogelijke scenario's

Mogelijke scenario's

Wow, waar is de tijd naartoe? Bij mijn vorige post had ik resultaat van de scan, die goed was, en nu heb ik alweer een scan gehad (afgelopen maandag), en wachten we weer vol spanning op het resultaat...

En het is een belangrijke. Want is heb nu 6 chemorondes achter de rug - dat is het aantal dat initieel voorzien was... En hoe onze komende maanden eruit zullen zien, staan of vallen met het resultaat van de scan. 3 mogelijke scenario's:

• Het resultaat is heel goed: er is opnieuw een daling van tumorwaarden te zien, én op de scan is er weer minder te zien dan de laatste keer.
• Het resultaat is relatief goed: alles is gestabiliseerd (zowel tumorwaarden als wat ze zien op de scan)
• Het resultaat is niet goed: alles is opnieuw toegenomen (zowel tumorwaarden als wat ze zien op de scan)

Uiteraard hopen we dat we niet in scenario 3 terechtkomen. Want dat zou willen zeggen dat ik dan wellicht een nieuwe therapie zal krijgen, en waarschijnlijk nog zwaarder. Ik wil echt niet denken aan dit scenario...

Ik ga uit van scenario 2. Alles is gestabiliseerd. Maar dan wordt het ook spannend. Want dan gaan ze stoppen met de huidige therapie. En dan is er niets meer. Gewoon niets. Voorlopig. Dan is het afwachten en opvolgen. Afwachten tot de tumoren weer beginnen te groeien. En ik kan echt niet geloven dat die tumoren braaf klein zullen blijven, ik denk echt 'zodra er niets meer gedaan wordt, krijgen de tumoren vrij spel en zijn ze binnen de kortste keren weer gegroeid'. In die 7 jaar dat ik bezig ben, heb ik nog nooit 'niets' gekregen. Want na het eerste jaar vol operaties en chemo, heb ik gedurende 4 jaar een 'wonderpil' genomen. Een pil die de terugkeer vertraagd heeft. En sedert zomer 2021 ben ik quasi constant in chemo- of onderhoudstherapie. Behalve toen ik geopereerd werd aan de schildklier, toen heb ik een maand of 2 geen therapie gehad, en na 2 maanden was het weer alle hens aan dek omdat alles weer gegroeid was...

Scenario 1 is redelijk onwaarschijnlijk: verdergaan met de huidige chemo om alles toch nog wat meer te verkleinen. De dokter was daar vrij duidelijk over: "we moeten heel goed nadenken of we nog verder deze therapie willen geven, want dat zou ook kunnen betekenen dat de 'chemoloze' periode onnodig verkort wordt." Eerlijk gezegd begrijp ik het niet helemaal, maar het was duidelijk dat de arts nu niet direct stond te springen voor dat scenario... Ik heb wel aangegeven dat als het goed is, en ze verwachten nog 'winst', ik wel door wil gaan met de huidige therapie, want ik verdraag die nog steeds redelijk goed...

Ach ja, maandag weten we meer. En maandag weten we dan ook eindelijk hoe onze kerstdagen er zullen uitzien. Want eerlijk gezegd kijk ik daar wel naar uit, en hoop ik dat we deze vrij 'zorgeloos' zullen kunnen doorbrengen...

En vrij 'zorgeloos' was ik wel de afgelopen weken, sinds de laatste post. Op dat ogenblik had ik net de resultaten van een vorige scan gehad (wat komen die toch snel op elkaar!), en die was goed. Dus was het voor ons en mij toch een periode om te genieten van alles wat op ons pad kwam. Zo hadden we een zalige paar dagen aan de zee. Nee, het weer zat deze keer echt niet mee, storm en regen, maar toch hebben we er alweer ongelofelijk van genoten. We hadden zo een tof appartementje met zicht op zee, met een fijne TV, zodat het binnenzitten eigenlijk ook helemaal niet erg was. En we trotseerden ook weer en wind om toch even uit te waaien aan het strand. Altijd fijn om aan zee te zijn 😊

En een week na de herfstvakantie hadden we ons langverwachte feestje. Ons 8-jarige huwelijksverjaardag werd goed gevierd. Al zeg ik het zelf, het was een topfeestje. Samen met vrienden en familie genieten van muziek, een burgertje en goed gezelschap. Het was een topavond! Ik heb er ongelofelijk van genoten, Brecht heeft er ongelofelijk van genoten, en ik hoop dat de aanwezigen het ook top vonden! Zo nog eens goed uit de bol gaan op alle muziek die die avond werd gespeeld, het deed ons echt zoveel deugd...

Alleen kregen we op het feestje ook een cadeautje: corona 😏. Op maandag na het feest kreeg ik nog chemo, maar op dinsdag/woensdag voelde ik me toch veel minder goed dan normaal na de chemo. En ook Brecht werd ziek. Na een testje kwam het uit: het coronamonster had ons te pakken. Ik was er vrij snel weer bovenop (de maandag erna kreeg ik alweer chemo), maar Brecht was in totaal een kleine 2 weken buiten strijd (verschil tussen gevaccineerd en niet-gevaccineerd). En sedertdien sukkelen we van de ene verkoudheid in de andere. Net als vele anderen momenteel... Ach ja, dat is maar tijdelijk en gaat wel over. Zolang als dat we kunnen feesten tijdens de feestdagen, is het allemaal goed 😉

Soit, ik ga de komende dagen nog een beetje mijn gedachten proberen te verzetten voordat we weer naar het ziekenhuis moeten voor alweer een verdict...

Geniet nog even mee van het feest met deze foto's en filmpjes (Als er iemand opstaat die liever niet heeft dat dit hier staat, laat het me weten, dan verwijder ik de foto/het filmpje...) 

En geniet nog even mee van de zee... 😊

O ja, en de Sint kwam ook nog langs (hoewel Eppo 'het geheim' ondertussen kent, speelde hij het spelletje wel heel goed mee, zo goed zelfs dat we ons begonnen af te vragen of hij er nu 'opnieuw in gelooft', of 'heel erg goed toneel kan spelen') 😉

Tot slot nog een paar foto's die van ons werden gemaakt op een trouwfeest (door de fotograaf). Dit dateert van ergens in juni, net voor we wisten dat ik opnieuw chemo zou moeten krijgen. Maar ik verwachtte het eigenlijk wel. Toen hebben we echt gedacht van 'we willen een feest geven, want feesten en mensen samenbrengen is zo fijn...'. De dag dat we hoorden dat ik weer chemo zou moeten krijgen, beslisten we 'we gaan ervoor, we gaan feesten, en dat voor onze 8e huwelijksverjaardag, ergens in het najaar'. De rest is geschiedenis...