Eén kans op twee

  Geen nieuws... Er is geen nieuws... En in dit geval vrees ik dat 'geen nieuws, goed nieuws' niet van toepassing is. Maandag ging ik naar Leuven voor deel 2 van kuur 5. Ondertussen weet ik dat de tumormarkers gemeten worden bij deel 1 van elke kuur. Aangezien het even duurt tegen dat die bekend zijn, zijn die nooit beschikbaar bij deel 1 wanneer de arts langskomt. Maar wel bij deel 2... De dokter die maandag op post was, was ook bij kuur 2 op post. Het eerste wat hij mij toen zei bij deel 2 van kuur 2, was wat de waarde van de tumormarkers waren, met name: "Die zijn goed gedaald, wat goed is. Maar we gaan niet voorbarig zijn, en die de volgende keer nog eens meten." Het vervolg kennen jullie al bij de volgende metingen: gestegen en stabiele markers. De toon bij die arts, was de vorige keren al iets anders: "De tumormarkers zijn niet het belangrijkste. Het belangrijkste zijn de resultaten van de scan. Maar we moeten ze wel verder in het oog houden...". Ik wi

  Boostervaccin uitgesteld Normaalgezien kreeg ik gisteren mijn covid boostervaccin. De oncoloog vond echter toch dat én chemo op maandag, én booster witte bloedcellen én covid boostervaccin op dinsdag, wat te veel zou zijn. Daarom is die laatste uitgesteld naar vrijdag. Momenteel recupereer ik dus van de chemo op maandag, en de booster witte bloedcellen gisteren. Om één of andere reden heb ik nauwelijks geslapen vannacht, dus vandaag wordt opnieuw een rustdag. Hopelijk morgen iets fitter. En hopelijk ben ik zaterdag niet té ziek van het boostervaccin, zodat ik nog iets heb aan mijn weekend, vooraleer ik maandag weer chemo krijg... Voor de rest niet veel nieuws: tumormarkers zijn maandag gemeten maar heb daar nog geen resultaat van. In de loop van de week zou ik ze kunnen bekijken in het online verslag (tegenwoordig kunnen patiënten alle online verslagen inkijken). Maar ik durf eigenlijk niet. Dan is het wachten tot maandag tot de oncoloog ze meedeelt. Wat ik ook niet fijn vind. Twijfe

  Post 13 Dit is mijn dertiende post. En voor een dertiende post wou ik geen groots moment - zoals bijvoorbeeld één of ander verdict. Een beetje bijgeloof misschien... Daarom post ik even tussendoor post 13. Heel veel nieuws is er eigenlijk niet. Ik ben bijna van mijn verkoudheid af, jeej! Heeft nu wel lang genoeg geduurd, denk ik. Heb de indruk dat die zwaarder is geweest dan anders. Ligt dat nu aan het feit dat we een verkoudheid 'niet meer gewoon zijn' wegens geen verkoudheden vorig jaar door corona, of ligt het aan het feit dat ik moeilijker recupereer met de chemo die ik krijg? Wie zal het zeggen. In ieder geval, nog even en ik ben ervan af. Hopelijk loop ik geen nieuwe verkoudheid op in de komende weken, want was toch niet zo'n fijne periode. Nu we allemaal weer meer binnen zitten, en de mondmaskers geleidelijk aan uit het straatbeeld verdwijnen, word ik toch weer meer met de neus op de feiten gedrukt dat ik 'anders ben' dan de anderen. Want ik moet extra ople